وي ادامه داد: پدرم حاج «اوسط ابراهيمي» شاگرد استاداني همچون «دانيال صابتي» و «فرج صابتي» از قديمي‌ترين رنگرزان استان کردستان در دوران گذشته بوده است.
اين هنرمند رنگرز تصريح کرد: براي رنگرزي ظرف‌هاي بزرگ فلزي را روي کوره‌هاي آتش قرار مي‌دهند و رنگ‌هاي طبيعي داخل اين ظرف‌ها ريخته و سپس با اضافه کردن نخ‌ها مدتي آن را مي‌جوشانند.
ابراهيمي با بيان اين که نخ‌ها را پس از رنگ مدتي آويزان کرده تا خشک شوند، گفت: براي اين که رنگ‌ها خوب جذب شوند به آن‌ها زاج‌شور و يا آهک اضافه مي‌کنيم. در گذشته به جاي زاج از سرکه، پوست گردو، پوست پياز و برگ مو استفاده مي‌شد.
وي اضافه کرد: قدمت هنر رنگرزي به 300 سال قبل مربوط مي‌شود که امروزه در حال فراموش شدن است.
اين صنعتگر کردستاني در مورد کاربرد نخ‌هاي رنگرزي شده در فرش‌ها گفت: اصيل‌ترين نخي که در فرش مورد استفاده قرار مي‌گيرد پشم است که 80 درصد فرش را تشکيل مي‌دهد و بقيه آن عريش(فرت) و ابريشم است.
ابراهيمي با ابراز خرسندي از حرفه‌اي که در آن اشتغال دارد به ميراث آريا يادآور شد: اگر رنگ‌ها و هنر رنگرزي نباشد دنيا زشت و نازيبا خواهد بود پس همه چيز و همه جا با درهم آميختگي رنگ‌ها زيبا مي‌شود.
111/
انتهای پیام/
